Epsomzout algemeen
De naam ‘epsomzout’ dateert reeds uit 1695. In de 17e eeuw maakte de aanwezigheid van bijzondere zoutlagen in en rond de Engelse plaats Epsom het beroemdste kuuroord van Engeland. Hoewel de mensen die het gebruikte, niet precies wisten waarom het zo waardevol was begrepen ze wel dat het goed was voor de gezondheid en dat het de levensduur bevorderde. Uit ervaring merkten ze dat het goed was tegen weefselverharding, nierziekte en reuma. De faam van Epsom strekte zich in die tijd zelfs uit tot heel Europa. Dat de samenstelling rijk is aan magnesium werd pas aan het begin van de 19de eeuw ontdekt.
De traditie in Epsom vertelt hoe het genezend water in 1618 ontdekt werd. Een dorpsbewoner genaamd Henry Wicker verzorgde zijn koeien in de heuvels nabij. Het was een droge zomer en tevens een tekort aan water voor het vee. Hij vond een kuiltje water in de holle hoefafdruk van een koe. Voor het naar huis gaan groef hij een vierkant gat op de betreffende plaats en bij terugkomst de volgende dag ontdekte hij dat het gat was vol gelopen met helder water. Maar zijn dorstige koeien dronken het niet vanwege de minerale smaak. Wicker probeerde het water zelf en bemerkte het zoutige zachte water, wat hij ging adverteren als een medicijn voor de gezondheid van de mens.
Rond 1649 was Epsom al een attractie met een spa dat bezoekers bleef ontvangen tot laat in de 19e eeuw. De foto is een impressie van de omgeving in Epsom met een gebouw en waterput.
Het zuiverende effect van de wateren van Epsom, in Zuid-Engeland, werd voor het eerst ontdekt in het begin van de zeventiende eeuw. Epsom ontwikkelde zich vervolgens als één van de grote Engelse kuuroorden waar de high society samenkwam om de geneeskrachtige wateren te nemen. De extractie van de epsomzouten uit de spa-wateren en hun chemische analyse, waarvan het essentiële kenmerk magnesiumsulfaat was, werden voor het eerst met succes uitgevoerd door dokter Nehemiah Grew, die zich onderscheidde als arts, botanicus en een vroege Fellow van de Royal Society. Zijn poging om de productie en verkoop van de epsomzout te patenteren leidde tot een geschil met twee gewetenloze apothekers, de gebroeders Moult. Deze controverse moet worden geplaatst tegen de achtergrond van de langdurige strijd over het monopolie van de verstrekking van medicijnen tussen het Royal College of Physicians en de Worshipful Society of Apothecaries of London.
